Yogyakarta – świątynia Prambanan wieczorową porą

Według zapewnień wielu naganiaczy z okolicznych biur podróży nie ma prostej metody, żeby dostać się do Prambanan, zatem idąc za ich radą powinniśmy wynająć prywatny samochód lub wykupić zorganizowaną wycieczkę. Już po pierwszym dniu w tym kraju zauważyliśmy, że każdą informację trzeba zweryfikować i spróbować ją uzyskać z jak największej ilości źródeł, aby mieć większą szansę na poznanie prawdy.

świątynia prambanan
Świątynia Prambanan. Wnętrze zawierające rzeźby.

Okazuje się, że aby dotrzeć do kompleksu świątyń Prambanan wystarczy złapać autobus miejski TransYogya (3000IDR/os) o numerze 1A, który jedzie w kierunku Prambanan. Z centrum Yogya (potoczna nazwa Yogyakarta) zajmuje to ok. 40 minut. Wysiadamy na pętli autobusowej i dalej spacerkiem wzdłuż murów idziemy parę minut do kasy biletowej.

Świątynia Prambanan
Świątynia Prambanan. Ściany ozdobione są pięknymi płaskorzeźbami i rzeźbami.

Warto ze sobą zabrać kartę EURO<26 lub ISIC lub cokolwiek innego, co przypomina legitymację studencką, gdyż wtedy można poprosić o bilet ze zniżką (7$ student, 13$ normalny).

Świątynia Prambanan
Świątynia Prambanan. Bogato zdobione ornamenty.

Prambanan był jednym z największych hinduistycznych kompleksów świątynnych w Indonezji. Początki świątyni datuje się na IX w.. Kompleks powstał jako trzy wielkie czworokąty zawierające 224 świątynie. Najważniejszym punktem jest wewnętrzny kwadrat, który zawiera m.in. najwyższe świątynie poświęcone Trimurti, czyli występującej w hinduizmie Wielkiej Trójcy Bogów: Brahma (Bóg Stworzyciel), Wisznu (Bóg utrzymujący Świat) oraz Śiwa (Bóg Niszczyciel).

Świątynia Prambanan

Niestety z dawnej świetności nie zostało zbyt dużo. W XVI w. teren ten został nawiedzony przez ogromne trzęsienie ziemi i praktycznie większość budowli została mocno zniszczona. Ruiny zostały porośnięte roślinami i zginęły w dżungli. Dopiero w XVIII w., podczas  krótkiego panowania Brytyjczyków, na nowo odkryto kompleks i rozpoczęto jego odbudowę. Później nadszedł czas grabieży posągów i kamieni przez okolicznych budowniczych oraz Holendrów, aby od 1930 roku systematycznie prowadzić działania przywracające świetność świątyni.
W 1991 roku Prambanan został wciągnięty na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Świątynia Prambanan

Architektura hinduistycznego kompleksu jest typowa dla budowli sakralnych opartych na starożytnej wiedzy o budowaniu (Vastu Shastra). Ukazuje ona model wszechświata w oparciu o Hinduistyczną Kosmologię. Każda budowla składa się ze stref:

  • Bhurloka: strefa Ziemi, najniższa strefa ludzi, zwierząt oraz demonów wraz z ich żądzami, pożądaniem i bezbożnym stylem życia,
  • Bhuwarloka: strefa atmosfery tj. środkowa strefa świętych ludzi, ascetów, mniejszych bogów. Ludzie tutaj mają możliwość zobaczenia „światła dobra”,
  • Swarloka: strefa Nieba, najwyższa i najświętsza kraina bogów.

Pierwotnie miejsce to było poświęcone Bogowi Śiwie i nazwane Shivagrha. Świątynia miała przypominać świętą górę Meru, która uważana jest za siedzibę hinduistycznych bogów oraz za dom Śiwy.

Świątynia Prambanan

Najistotniejszym miejscem są 3 główne świątynie, które pomimo, kolejnego trzęsienia ziemi z 2006 roku zostały odbudowane. Najwyższą świątynią jest Candi Siva wznosząca się na wysokość 46 metrów, podczas gdy u podstawy rozciąga się na 36 metrów. Balustrady tarasów świątyni są zdobione pięknymi płaskorzeźbami ukazującymi sceny z Ramajany, czyli eposu opowiadającego o życiu Ramy (wcielenie Boga Wisznu), jego brata Lakszmany, żony Sity i towarzysza Hanumana. Chcąc podziwiać historie w chronologicznym porządku, powinniśmy wejść od wschodnich schodów i podążać zgodnie ze wskazówkami zegara. Część opowieści kontynuuje się na sąsiedniej Candi Brahma.

Świątynia PrambananPodczas odbudowy świątyni odkryto studnię o głębokości 5,75 metrów, na dnie, której znaleziono pripih, czyli kamienną trumnę. W środku znajdowały się m.in. miedziane arkusze, 20 monet, biżuteria, szkło oraz kawałki złotych i srebrnych listów (część z nich w kształcie żółwi).

Świątynia Prambanan
Świątynia Prambanan o zachodzie słońca.

Sadzę, że jest to doskonałe miejsce na spędzenie tutaj popołudnia, zwłaszcza, że o tej porze nie ma tu zbyt wielu turystów. Jest cisza i spokój, zatem można pochodzić sobie i oglądać kolejne, lecz już mniej okazałe świątynie.

Świątynia Prambanan
Świątynia Prambanan o zachodzie słońca.

Zostaliśmy aż do zachodu słońca, licząc na podświetlenie budowli, co wraz z kolorami pięknego nieba powinno dać niezłą ucztę dla oczu. Iluminacja skupia się tylko na Candi Siva i jest bardzo oszczędnie wykonana, ale i tak było warto. Jako ostatni (nie licząc obsługi) w ciemnościach opuszczaliśmy kompleks.

świątynia prambanan
Świątynia Prambanan o zachodzie słońca.

PS. Wyjazd do Indonezji odbył się w terminie 12.09 – 07.10.2011.

Newsletter

Podobał Ci się artykuł i zdjęcia? Chcesz być zawsze na bieżąco i jako pierwsza/y otrzymywać powiadomienia o nowych wpisach na blogu? Zapisz się do newsletter'a. Obiecuję zero spam'u

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Podobają Ci się artykuły i zdjęcia?

Chcesz być zawsze na bieżąco?
Chcesz jako pierwsza/y otrzymywać powiadomienia o nowych wpisach na blogu? Zapisz się na newsletter. Obiecuję zero spam'u